نقش جاوا اسکریپت در برنامه نویسی تحت وب

 

انواع زبان های برنامه نویسی تحت وب

همانطور که می دانید کامپیوتر های موجود در شبکه اینترنت را به دو دسته اصلی تقسیم می کنند.

۱)کامپیوتر های کاربر

۲)کامپیوتر های سرور

۳) زبان های برنامه نویسی تحت وب نیز به دو دسته تحت کاربر

۴) تحت سرور تقسیم بندی می شوند.

 

زبان های تحت کاربر زبان هایی هستند که بوسیله مرورگر و فقط بر روی کامپیوترهای مشتری اجرا می شوند. در واقع برای اجرای این گونه زبان ها به سرورها نیازی نیست. زبان هایی همچون JAVASCRIPT و CSS ،HTML از این دست هستند. از این زبان ها معمولا به تنهایی برای ایجاد سایت های با محتوای ثابت که اصطلاحا به آن ها سایت های ایستا میگویند استفاده می شود.

در مقابل این زبان ها ، زبان های تحت سرور وجود دارند که برای اجرا نیاز به سرور ها داشته و می بایست برای اجرا حتما بر روی سرور ها قرار بگیرند. اینگونه زبان ها امکان برقراری ارتباط با پایگاه داده ۶ را دارند. زبان هایی همچون ASP ،PHP و JSP از این دست هستند. از این زبان ها برای ایجاد سایت های با محتوای پویا که اصطلاحا به آن ها سایت های پویا گفته می شود استفاده می شود.

زبان JavaScript یکی از زبان های مهم برنامه نویسی وب و تحت کاربرمی باشد. این زبان اولین بار در سال ١٩٩۵ ارائه شد و وظیفه آن تنها ارزش سنجی عناصر فرم بود.

 

بیشتر بخوانید : آموزش صفر تا صد جاوا اسکریپت  ….

 

تفاوت های جاوااسکریپت و جاوا

این سوال که تفاوت زبان های جاوااسکریپت و جاوا چیست همواره یکی از دغدغه های بسیاری از توسعه دهندگان تازه کار وب تفاوت ،C++ به شمار می رود. جالب است بدانید صرفنظر از تشابه اسمی این دو زبان و تشابه نحو و دستورات آن ها با زبان های بسیاری بین آن ها وجود دارد که در ادامه به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

جاوا یک زیان برنامه نویسی کاملا شی گرا (OOP) است که اولین بار توسط شرکت Sun MicroSystem به منظور خلق برنامه های کاربردی مستقل و قابل اجرا بر روی انواع سیستم های عامل ارائه شد. در حالی که جاوااسکریپت به عنوان یک زبان شبه شی گرا (LOO) که اولین بار توسط شرکت NetScape ارائه شد، تنها یک فایل متنی ساده است که نمی توان از آن برای ایجاد برنامه های کاملا مستقل استفاده کرد و برای اجرا می بایست در داخل صفحات HTML قرار گرفته و توسط مرورگرها تفسیر و اجرا شوند. در واقع کاربرد اصلی جاوااسکریپت در صفحات وب بوده و از آن تنها به منظور افزودن قابلیت های تعاملی به صفحات وب استفاده می شود. البته نباید از ذکر این نکته نیز گذشت که در سال های اخیر امکان کاربرد برنامه های جاوا نیز در قالب Applet ها و صفحات JSP در وب فراهم شده است.

جاوا یک زبان کامپایلی است در حالی که جاوااسکریپت همان طور که از اسمش پیداست یک زبان
اسکریپتی(مفسری) است. زبان های کامپایلی به زبان هایی گفته می شود که قبل از اجرا می بایست کامپایل شوند. زبان های اسکریپتی نیز به زبان هایی گفته می شود که مرحله کامپایل و اجرا آن ها جدا نبوده و در واقع کامپایل آن ها در زمان اجرا انجام می شود. وظیفه تفسیر برنامه های جاوااسکریپت بر عهده مرورگر است.به برنامه هایی که به زبان های اسکریپتی نوشته می شوند اسکریپت می گویند.

از تفاوت های مهم دیگر این دو زبان می توان به سبک تعریف متغیر ها در آن ها اشاره کرد. زبان های برنامه نویسی از لحاظ تعریف متغیر ها به دو دسته زبان های Strongly  ype و Loosely تقسیم می شوند.

در زبان های با نوع قوی می بایست ابتدا نوع متغیرها را تعیین و سپس در برنامه از آن استفاده نمود. نوع این گونه متغیر ها را نمی توان در طول اجرا برنامه تغییر داد و در صورتی که این متغیرها با عملگرهای مناسب خود به کار نروند نتایج نادرست به دست می آیند و یا خطایی به وقوع می پیوندد. زبان های ++C و java از این دست زبان ها هستند.

در مقابل در زبان های با نوع ضعیف نیازی به تعریف متغیرها و تعیین نوع داده آن ها نمی باشد. در این زبان ها تعیین  نوع های داده به طور خودکار و بر حسب نیاز توسط خود زبان انجام می گیرد و بنابراین در طی فرآیند پردازش داده ها می توان در هر مرحله به راحتی نوع داده ها را بررسی و تغییر داد. زبان هایی همچون javascript و PHP از این دست هستند.

یادگیری جاوااسکریپت بسیار ساده تر از جاوا است. این به این خاطر است که همه آنچه شما به عنوان یک توسعه دهند وب برای یادگیری جاوااسکریپت نیاز دارید درکی عمیق از HTML است. با این حال چنانچه درک درستی از جاوااسکریپت داشته باشید یادگیری جاوا نیز برایتان سهل و دلپذیر خواهد شد!

 

 

اجزا تشکیل دهنده جاوااسکریپت

DOM : مدل شی گرای سند

DOM یکی از API ها (رابط برنامه نویسی) برای زبان های HTML و XML به شمار می رود.

DOM تمام عناصر موجود در یک صفحه وب را به صورت درختی از گره ها نمایش می دهد و امکان کنترل آن ها برای تمام عناصر موجود در یک صفحه وب را به صورت درختی از گره ها نمایش می دهد و امکان کنترل آن ها برای DOM می توان گره ها را به راحتی حذف، اضافه، جابجا و یا جایگزین کرد.

 

BOM: مدل شی گرای مرورگر

یکی دیگر از API های ساخته شده برای HTML که به عنوان یکی از ویژگی های منحصر به فرد مرورگرهای IE و Netscape نیز شناخته می شود BOM است.

از BOM برای دسترسی و دستکاری ویژگی های پنجره یک مرورگر می توان استفاده کرد.

توسعه دهندگان وب با استفاده از BOM می تواند کارهایی همچون جابجایی پنجره ها و تغییر متن موجود در نوار وضعیت مرورگر و دیگر کارهایی که ارتباط مستقیمی با محتوای تشکیل دهنده صفحه (سند) ندارند انجام دهند.

معمولآ BOM با پنجره ها و فریم ها سر و کار داشته و می توان از طریق آن کارهای زیر را انجام داد:

*باز کردن پنجره های popup

*توانایی بازکردن پنجره های جدید و تغییر اندازه و جابجایی و یا بستن آن ها.

*بدست آوردن اطلاعاتی از مرورگر و سیستم عامل کاربران همچون نوع، نسخه و…

*بدست آوردن اطلاعاتی در مورد سند و موقعیت صفحه ای که در مرورگر باز شده است.

*بدست آوردن اطلاعاتی در مورد وضوح صفحه نمایش کاربر

*پشتیبانی از cookie ها.

 

به دلیل عدم وجود استانداردی واحد برای BOM هر مرورگر ممکن است به صورتی متفاوت از آن پشتیبانی کند. مانند اشیا window و navigator که هر مرورگر متدها و خواص منحصر به فردی برای آن ها تعریف کرده است.

 

در ادامه با ما همراه باشید…